Ik ben nooit een echte ijdeltuit geweest, maar ben me wel altijd bewust geweest van hoe ik eruitzag of hoe ik er uit moest zien om ‘de maatschappij’ en uiteraard ook mezelf gelukkig te stellen. Toen ik jong was, en laat ons zeggen tot en met mijn 25e, was ik een panlat. Gaf me een familiepak frietjes met elke vleesje uit de toog, overgoten met alle sausen die je in de frituur kon vinden, ik kwam geen halve gram bij. Eens de 25 gepasseerd leek het wel of ik maar moest kijken naar een halve friet en ik kwam al een kilo bij.
Maar we moeten eerlijk blijven. Ik zal waarschijnlijk nooit veel bijkomen en zal waarschijnlijk altijd eerder ‘slank’ zijn, maar toen ik na mijn 25e levensjaar 5 kilo bijkwam, moest ik toch even slikken. Ik at nog altijd hetzelfde en de weinig beweging die ik deed was ook nog exact hetzelfde als de voorbije jaren.
Ik nam een besluit: ik moest en zou die 5 kilo weer kwijtraken maar zelf had ik het doorverzettingsvermogen niet om dat helemaal op mijn eentje te verwezenlijken. Na een half minuutje googlen kwam ik dan ook snel terecht bij een Personal Trainer. 50€ per uur, ja dat is niet weinig, maar dat leek met wel de meest effectieve oplossing. En ik had gelijk! Na 2 maanden was ik door een aangepast, en vooral gezond, bewegingsschema die 5 kilo kwijt. Ondanks het vele afzien (want ja, dat is geen lachertje) heb ik daar mijn liefde voor sport ontdekt.
Ik had die Personal Trainer niet meer nodig want er was meer dan genoeg goesting om zelf aan de slag te gaan en minstens 3x per week aan beweging te doen. Dat was elke keer weer iets anders: of ik ging lopen, of ik ging fietsen, of ik ging naar de fitness, maar bleef vooral bij wat ik geleerd had van die Personal Trainer: functionele training. Met behulp van je eigen lichaamsgewicht en losse gewichten, ballen en touwen kon ik spieren laten werken waarvan ik niet eens wist dat ik ze had.
Na het hebben van een depressie heb ik des te meer beseft hoe belangrijk sport voor me is. Het is een echte uitlaatklep geworden. Als ik me even niet zo goed voel, kruip ik op mijn fiets of ga ik een uurtje lopen en voel ik me instant beter. En dat werd ook opgemerkt door mijn vrienden, familie en volgers op Sociale Media. Omdat ik altijd van alles graag een beetje doe en me niet wil vastzetten op 1 bezigheid heb ik dan ook een besluit genomen.
In april schreef ik me in voor een cursus Personal Trainer in de avondschool. Ik kreeg er praktijk en theorielessen en hoe moeilijk sommige stukken ervan ook waren (anatomie is not my favourite subject) vond ik de hele cursus enorm interessant. Na lang blokken en oefenen deed ik een examen en jawel: 75% (ik ben er stiekem super fier op.)
Het plan op lange termijn is om thuis een fitnessruimte te bouwen en op die manier thuis klanten te kunnen ontvangen, maar dat vraagt natuurlijk tijd en centjes, dus voorlopig begeleid ik mensen bij hen thuis. Mocht je dus klaar zijn voor een fitter leven: je weet me te vinden!
Beste nasrien,
Respect voor u als persoon.
Na het lezen van u boek, blog, etc..
Kan ik enkel maar besluiten dat je een doorzetter bent in het leven. Na elke dip of tegenslag sta je recht en sterker in het leven.
Respect
Groetjes
Jan